بعضی وقتها کودک میشوم....دلم می خواهد پا برزمین بکوبم و فریاد بکشم که من،
نه مرفه بی دردم،نه غیر خودی، نه خس و خاشاک، نه اقلیت...
من ایرانیم
و همه ایرانیها را با هر ایمان و اعتقادی حرمت می گذارم،
خون را با خون پاک نمیکنم، بی حرمتی نمیکنم،رهایم کنید، بگذارید من هم در خاک و کشور خودم بدون حس غریب غربت زدگی زندگی کنم....خواهران و برادرانم را آسوده بگذارید....
خسته ام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر