اسب وحشی

تو همان اسب وحشی صحرا ها باش
........
ديشب که خزيدم توی تختم داشتم با خودم ، خودم را مرور ميکردم...آخه من عاشق اين کارم

........

وقتی که بی پروا فکر ميکنم ميبينم که از جسم آدمها برای آدمی گاها حتی خاطره ای هم به جا نميمونه و شايد تنها چیزی که همیشه میمونه يک بوی آشناست که ياد آور اون لحظه هاست

پس صاحب جسم آدمی شدن، شوخی بیش نیست

ولی من اين روزها عاشق شور و شوق اون لحظه هايی شدم که يکی ميتونه بی پروا خودش باشه و من بتونم مختصات و حجم روحش را حس کنم و رها از"کی" و "کجا" ها و تمام این سوالها دوستش داشته باشم
دوستش داشته باشم و از کشف پيچ و خم های ذهنش لذت ببرم ... و دغدغه ام اين نباشه که کجا بود؟ که حجم جسمش در کدام فضا پیچید و گردید و آمد

مهمان روح وحشی و سرکش کسی باشی که مثل اسب وحشی بی زين و آزاد و رها زندگی ميکنه