در بین همه اتفاقاتی که می افتد این روزها و من گاهی از مهربان و نامهربان گُل می خورم و دقیقا در اون لحظه ای که حس کردم دیگه نفسم برای بالا امدن سخت تنگ شده ایمیل زیبایی از دوستی گرفتم که مثل همیشه با ظرافت کامل من را به اندازه یک زلزله 7ریشتری تکان داد...شاید شما هم کسی را بشناسید که این روزها روزگارش چون من است و دچار این درد باشد. من متنش را با همون کلمات به اشتراک می زارم و از نویسندش هم عذر می خوام که ازش اجازه نگرفتم ولی شاید درد من درد دیگری هم باشه و مطمئنم که با همون لبخندی که در خاطرم هست به این نوشته نگاه میکنه
*****************************
سلام آزاده
.اميدوارم خوب باشي و در ميان اين همه احساس‌هاي تغيير دادن اوضاع كشور، وقتي براي خودت هم بگذاري
ميداني آدم وقتي براي خودش وقت نگذارد خودش را حذف مي‌كند و اولين پايه‌‌ي استبداد از همين جا شروع مي‌شود.ء
خودت را حذف نكني ديگري را حذف نخواهي كرد.ء
اين را گفتم.چرا؟ چون احساس كردم كه داري چنين كاري با خودت مي‌كني. ء
...
*****************************
و من سخت به فکر افتادم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر