سال 1389 سال صبر و استقامت بر تمام عزیزانم،
همه آنهایی که دوستشون دارم،
همه آنهایی که آغوش گرمشون را در خاک غریب دلتنگم،
برای همه آنهایی که در دنیای مجازی دلتنگیهایم را گوش شدند،
و همه دوستانی که در این نه ماه اخیر یار و یاور هم شده ایم،
همه ما ها که به مانند جزیره ای تنها بودیم و الان بیشماریم و دست در دست هم داریم و یار دبستانی میخوانیم،
برای همه یاران سبزم در گوشه به گوشه دنیا،
برای همه و همه و همه مبارک باشه
اگر چه دلتنگ خونه سبزمم، اگر چه دلتنگ خونه مادربزگم، اگر چه دلم هوای بوی شهر اصفهان وآغوشهای گرم را کرده، و بیشتر از همه بوسه و آغوش گرم مامان و بابا را بر سر سفره هفت سین سخت دلتنگم
اگر چه دلامون غم داره ، اگه سهراب و ندا و کیانوش و اشکان را دلشکسته دلتنگیم، اگر کوهیارها و کاوه ها و درسا ها و هنگامه ها را چشم انتظاریم،
ولی امید دارم
امید دارم به آغاز بهار
امید دارم به فردای بهتر
امید دارم که ایران از برای همه ماست
عزیزانم سال 1389 بر همه شما مبارک باشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر